نظام آموزش و پرورش یکی از مهم ترین نهادها در جامعه است که وظیفه تربیت کودکان و نوجوانان و آماده کردن آن ها برای آینده را به عهده دارد. این رسالت و اهداف زیر مجموعه ی آن ، در قالب تربیت شهروندان مسئول و متعهد نمود پیدا می کنند. و در یک کلام می توان گفت ، مردمان هر کشوری نماینده و یا نشان دهنده ی نظام تربیتی آن کشور هستند.
انسان ها در هرکشوری خواه ناخواه بخشی از زندگی خود را در مدرسه می گذرانند و با فراهم شدن شرایط تحصیل ، تقریباً 90 درصد افراد این تجربه را دارا هستند . آنچه در مدرسه رخ می دهد ، تمرین زندگی برای آینده است و اگر مدرسه بتواند کارکردهایی را که به آن محول شده است ، به درستی انجام دهد ، می توان امیدوار بود که آینده ای روشن در انتظار آنان خواهد بود . جوامع انسانی در طول حیات خود با بحران هایی مواجه می شوند که بخشی از آن ها فردی و بسیاری دیگر اجتماعی و فراگیر هستند . افرادی که برای مواجهه با این بحران ها آموزش دیده باشند . به سادگی می توانند آن ها را مدیریت کنند و از سر بگذرانند . در شرایط بحرانی همه ی امور دچار اخلال می شود و فقط می توان به کمک های بیرونی و داشته های قبلی افراد (که عموماً از نظام آموزشی کسب می کنند) امیدوار بود. بسیاری از روان شناسان اجتماعی معتقدند، افرادی که خوب آموزش دیده باشند ، می توانند با بحران های فردی و اجتماعی با موفقیت روبرو شوند . در غیر این صورت ، نمی توان امیدوار بود فرد سربلند از آن خارج شود. به طور کلی می توان گفت ، نظام آموزشی قوی و قدرتمند می تواند جامعه را توانمند وافراد آن را در مقابل حوادث و بحران ها آسیب ناپذیر (کمتر آسیب پذیر) کند.
بحران های طبیعی بخشی از حیات بشر روی کره ی خاکی را تشکیل می دهند و عنوان حوادث غیر مترقبه» شاید در جای خود عنوان بسیار مناسبی باشد. آسیب دیدگان این حوادث نیازمند کمک افراد آسیب ندیده و نوعی مدیریت بحران هستند تا بتوانند خلأهای جسمی و روحی خود را جبران کنند . رفتارهای افراد در مواقع بحران ، به طور مستقیم به آن چه در مدرسه آموخته اند باز می گردد. به جرئت می توان گفت ، آمادگی برای مواجهه با بحران را باید در مدارس به افراد یاد داد . زیرا در آینده ممکن است هیچ وقت فرصت آن پیش نیاید.
نگاهی به تجارب کشور زله خیز ژاپن ، اهمیت نظام آموزشی این کشور را در مهار بحران ها نشان می دهد. زله سال 2011 سهمگین ترین حادثه طبیعی تاریخ ، زله ای با قدرت 8.9 ریشتر ، این کشور را لرزاند و پس از آن سونامی شدیدی رخ داد که فقط ژاپن توانست آن را تحمل کند . شدت این حادثه به قدری بود که دانشمندان در تعیین سطح آن ناتوان ماندند و رخ دادن آن را برای هر ملتی ویران کننده و سهمگین برآورد کردند . آمادگی کلی ژاپنی ها برای این حوادث مثال زدنی است. درحالی که زله هایی با شدت بسیار کمتر ، در کشور ما تلفات جبران ناپذیری به جای گذاشته است؛ مشاهدات خبرنگاران از مناطق آسیب دیده ، قدرت نظام آموزشی ژاپن را نشان داد. نظام آموزشی آن ها توانسته است افراد را چنان آموزش دهد که خود را درقالب جمع ببینند و منافع خود را در کنار منافع جمع تعریف کنند. مدیریت این بحران عجیب فقط با همکاری مردم آسیب دیده ممکن بود و این جلوه ای از تعلیم و تربیت پیشرو و توانمند است.
اگر اهداف کلان نظام آموزشی را درتربیت شهروند متعهد ببینیم ، می توانیم بگوییم این اهداف در ژاپن به منصه ظهور رسیده و می توان مطمئن بود که عواقب جانی و مالی این فاجعه ی بزرگ ، با تکیه بر قدرت نظام آموزشی ، خیلی زود از چهره ها زدوده خواهد شد .
غلامرضا یادگار زاده - رشد تکنولوژی آموزشی – مهر 1390
چنداصل در طراحی سوالات امتحانی
ایجاد انگیزه در دانش آموزان چه تاثیری روی یادگیری و رفتار آنها دارد؟
، ,بحران ,نظام ,ها ,آموزشی ,توان ,نظام آموزشی ,می توان ,خود را ,را در ,آن ها
درباره این سایت